غفلت کاندیداهای ریاست جمهوری از صنعت بیمه

به گزارش رصداقتصادی، اگر در روزهای آینده، کاندیداهای ریاست جمهوری و نمایندگان ایشان در مناظره‌های انتخاباتی و تبیین برنامه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود به‌طور جدی به بحث صنعت بیمه پرداختند، نشان می‌دهد صنعت بیمه توانسته است جایگاه خود را به خوبی در جغرافیای فکری مدیران ارشد نظام جای دهد. 

اما متأسفانه تا به امروز هیچ کاندیدایی و هیچکدام از مسئولان ستاد انتخاباتی آنها در رابطه با برنامه‌هایشان نسبت به صنعت بیمه، صحبتی به میان نیاورده‌اند؛ طوری‌که سید حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران و احتمالاً از اعضای ستاد انتخاباتی جهانگیری، که از تدوین برنامه توسعه اقتصادی کشور در نزدیک انتخابات خبر می‌دهد، می‌گوید متأسفانه در این ریل‌گذاری و برنامه توسعه اقتصادی به صنعت بیمه بازرگانی نپرداختیم!

اینکه بانیان و تدوین‌گران این برنامه توسعه با چه دیدگاهی این برنامه را نوشته‌اند که مدیریت ریسک‌های همه‌جانبه که در دنیای امروز در سرتیتر برنامه‌های جامع راهبردی قرار دارد، نقشی در این برنامه اقتصادی ندارد جای سوال است؟

می‌توان گفت در اقتصادهایی که سهم خدماتی همچون بیمه بیشتر باشد، پیشرفتگی اقتصاد به مراتب بیشتر است. در اقتصادهایی که نقش دولت در آن پررنگ‌تر است انتظار نمی‌رود صنعت بیمه چندان گستردگی داشته باشد، بلکه این در اقتصاد‌های با سهم بالای بخش خصوصی است که سازوکار صنعت بیمه مورد توجه بیشتری است؛ بنابراین می‌توان اولین چالش در راستای توسعه صنعت بیمه در کنار دیگر چالش‌ها را سهم بالای دخالت دولت در اقتصاد دانست.

کارگروه تحول در صنعت بیمه کشور چشم‌انداز و اهداف این صنعت در سال ۱۴۰۴ را ترسیم کرده، راهبردها و سیاست‌های دستیابی به اهداف مطرح‌شده را مشخص کرده است. در برنامه، 10 هدف برای صنعت بیمه در نظر گرفته شده است که مهم‌ترین آنها افزایش سطح نفوذ بیمه به بالاتر از متوسط جهانی، رقابتی و حرفه‌ای شدن صنعت بیمه کشور است. به منظور دستیابی به اهداف کلان مذکور راهبردهایی نیز برگزیده شده‌اند که عبارتند از: استقرار نظام تنظیم و نظارت هوشمند، نهادینه‌شده و خودتنظیم در صنعت، گسترش پوشش‌های بیمه‌ای خرد با قیمت ارزان در سطح خانوارها، گسترش پوشش‌های بیمه‌ای کلان در سطح بنگاه‌ها و گسترش تعاملات منطقه‌ای و بین‌المللی.

پرواضح است که صنعت بیمه یکی از صنایع سودآور، کاهش‌دهنده ریسک و افزایش‌دهنده انگیزه سرمایه‌گذاران محسوب می‌شود؛ بنابراین اگر کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری موضع شفاف و روشنی نسبت به صنعت بیمه نداشته باشند، قطعاً بخشی از برنامه‌های اقتصادی آنها ابطل باقی خواهد ماند. یکی از اقدامات مهمی که کاندیداهای ریاست جمهوری پس از پیروزی باید مورد توجه قرار دهند، میزان دولتی بودن یا خصوصی بودن شرکت‌‎های بیمه‌ای است، به عبارتی دولت باید تکلیف خود را با بیمه‌ها روشن کند که آیا واقعاً باید 100 درصد خصوصی باشند، یا خصولتی یا اینکه دولتی؛ در غیراینصورت همیشه یک پای صنعت بیمه در ایفای نقش اقتصادی می‌لنگد. طبق مفاد برنامه ششم توسعه افزایش ضریب نفوذ بیمه از دو‌ونیم درصد به هفت درصد تکلیف شده است، اما واقعیت این است که ما در این برنامه توسعه به بیمه‌های بازرگانی نپرداختیم.

سمیرا عسگری