مکانیزیم قیمت‌گذاری فروسیلیس بر اساس قیمت تمام شده محصول است/ نیم نگاه انجمن فروآلیاژ به نرخ جهانی فروسیلیس

به گزارش رصد اقتصادی و به نقل از  ایراسین ، محمدعلی کی‌پور با بیان این مطلب  افزود: در این زمینه باید اشاره شود که انجمن کارفرمایان فروآلیاژ ایران که تعیین قیمت‌گذاری فروسیلیس را برعهده دارد، قیمت نهایی این محصول را بر اساس بهای تمام شده فروسیلیس مشخص می‌کند و همچنین نیم نگاهی نیز به قیمت جهانی آن دارد.

وی با اشاره به شرایط فعلی به وجود آمده در کشور که منجر به افزایش قیمتی در تمامی بخش‌های صنعتی و معدنی و... شده اظهار کرد: در حال حاضر تورم در تمام بخش‌ها وجود دارد و نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. در این شرایط تولیدکنندگان فروسیلیس نیز در تامین مواد اولیه و نهاده های تولید با افزایش هزینه های قابل توجهی روبروشدند و بر این اساس نیز قیمتها باید تغییر کند.

کی‌پور گفت: شرکت‌های فولادی طی سال‌های گذشته فروسیلیس مورد نیاز خود را از شرکت های داخلی فروسیلیس تهیه کرده اند و از واردات بی‌نیاز شده اند. در واقع ظرفیتی که برای تولید فروسیلیس در کشور توسط تولیدکنندگان این محصول ایجاد شده نیاز صنایع داخلی را به این محصول مهم تامین کرده است.

به گفته مدیرعامل شرکت فروسیلیس ایران، سهمی که انواع فروآلیاژ به خصوص فروسیلیسیوم در قیمت تمام شده فولاد دارد بسیار ناچیز است. زیرا در مقایسه با دیگر مواد اولیه برای صنعت فولادسازی، مصرف فروسیلیس و فروآلیاژ بسیار کمتر بوده و در نهایت تاثیر آنچنانی بر قیمت تمام شده فولاد ندارد.

کی‌پور افزود: بر اساس مکانیزم قیمت‌گذاری که برای زغال‌سنگ با توافق فولادی ها انجام شده و قیمت آن 26.5درصد شمش فولاد خوزستان تعیین گردیده، این افزایش قیمت زغال‌سنگ بر شرکت‌های فروآلیاژی و فروسیلیسی نیز اثرگذار بوده است. زیرا یکی از مواد مهم اولیه کربنی مورد نیاز مصرفی شرکت‌هایی مانند شرکت فروسیلیس ایران زغال‌سنگ حرارتی است؛ حال بالا بردن قیمت زغال‌سنگ سبب شده تا این ماده معدنی را امروزه با قیمتی 5 برابر گذشته خریداری کنیم.

وی با اشاره به اینکه شرکت‌های فولادی به دنبال تعیین مکانیزم قیمتی برای فروسیلیس هستند ادامه داد: فولادسازان می‌گویند فروسیلیس نیز مانند دیگر مواد اولیه فولاد درصدی از قیمت شمش فولاد خوزستان باشد و یا اینکه بر اساس قیمت جهانی، نرخ فروسیلیس در ایران تعیین شود.

کی پور ادامه داد: باید اشاره کنم آنچه که انجمن کارفرمایان فروآلیاژ ایران برای تعیین قیمت فروسیلیس در نظر می‌گیرد بیشتر بر اساس قیمت تمام شده محصول است و نیم نگاهی نیز بر قیمت جهانی دارد. حال فرض کنیم اگر شرکت‌های فولادی بخواهند نیاز خود را از طریق واردات و حتی با ارز نیمایی تامین کنند، باید بهایی بسیار بالاتر از آنچه که فروسیلیس در ایران به فروش می‌رسد پرداخت کنند. زیرا در حال حاضر قیمت فوب چین بین 1000 تا 1060 دلار بر هرتن بوده و علاوه بر آن هزینه تعرفه و حمل و نقل نیز برای آن پرداخت شود، در نهایت بهای پرداختی بسیار بالا خواهد بود.

وی گفت: در جلسات مشترک اعلام کرده ایم  نیاز شرکت‌های فولادی به فروسیلیس تامین می‌کنیم تا آنها دغدغه ای برای تامین نیاز مواد اولیه خود نداشته باشند. با این حال بالاجبار باید بخشی از تولید خود را برای تامین ارز مورد نیاز و تهیه مواد اولیه از دیگر کشورها صادر کنیم، اما در نهایت بخش عمده ای از فروسیلیس تولیدی شرکتهای بزرگ فروسیلیسی به مصرف شرکتهای فولادساز بزرگ کشور همچون فولاد خوزستان، فولادمبارکه اصفهان، ذوب آهن اصفهان و... می‌رسد و همچنین نیاز صنایع ریخته‌گری نیز تامین می‌شود.

وی درباره شرایط فعلی صادرات فروسیلیس ایران نیز گفت: از اسفند سال 98 تا اواخر خردادماه 99 تقریبا صادراتی انجام نشد که دلیل آن نیز بسته بودن مرزها به خاطر شیوع ویروس کرونا بوده است. البته از تیرماه امسال به صورت محدود این صادرات آغاز شده است. با این حال با توجه به تعهدی که برای تامین نیاز فولادسازان داخلی وجود دارد، امکان صادرات آنچنانی برای تولیدکنندگان فروسیلیس میسر نیست.

به گفته کی پور، بازار صادراتی فروسیلیس ایران کشورهای ترکیه، هند، ارمنستان و اروپاست.

مدیرعامل شرکت فروسیلیس ایران در ادامه سخنانش در خصوص مشکلات ناشی از قوانین و بخشنامه های وضع شده از سوی بانک مرکزی و سازمان توسعه تجارت مبنی بر رفع تعهدات ارزی نیز گفت: بخشنامه ای درخصوص بازگرداندن ارز حاصل از صادرات مبنی بر اینکه باید 70درصد از ارز حاصل از صادرات به سامانه نیما بازگردانده شود و تنها 30درصد از آن صرف واردات گردد مشکلات بسیاری را برای ما تولیدکنندگان به وجود آورده است. زیرا برای تامین مواد اولیه در صنعتی همچون فروسیلیس که بخش عمده ای از آن وارداتی است، ارز نیاز داریم.

وی افزود: اگر این نسبت 70 به 30درصد رعایت شود، باید حداقل 50درصد از تولید صادرگردد که در این صورت فولادسازان دچار مشکل خواهند شد؛ در مقابل اگر این حجم از صادرات صورت نگیرد تولیدکننده برای تامین مواد اولیه وارداتی خود دچار مشکل می‌شود. در واقع این معضلی است که امروزه بخش عمده ای از تولیدکنندگان در کشور با آن مواجه هستند.