ترلان پروانه مجرد است؟

به گزارش رصدورزشی، ترلان پروانه بازیگر دهه هفتادی است که تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است. ترلان پروانه برای اولین بار در 3 سالگی بطور تصادفی خانمی در فرودگاه از چهره وی خوشش آمد و به مادرش پیشنهاد بازی ترلان را در یک تیزر تبلیغاتی شامپو داد و مادرش با اشتیاق قبول کرد. بعد از مدتی جذب برنامه های آموزشی شبکه جام جم و شبکه یک شد.

مصاحبه ترلان پروانه 

از سال ٨5 تا ٨٩ کمتر کار کردی، دلیل این کم کاری چه بود؟

اتفاقا آن موقع اوج کار من بوده است.سال ٨٨ عنوان بهترین بازی هنری را دریافت کردم.در آن موقع با آقای بهزادی کار می کردم و در دوره ای که با ایشان کار کردم، پیشنهادشان این بود که بعد از این اتفاق، گزیده تر کار کنم.

در این دوران برای شما چنین چیزی اتفاق نیفتاد؟ پیشنهادها کمتر نشد؟

این اتفاق برای من نیفتاد.چند وقت پیش کارگردانی را دیدم که در سال ٨٣ یا ٨٢ با ایشان کار کرده بودم، به من می گفتند که هیچ تغییری در این سال ها نکرده ام.هنوز همان ترلان کوچک را می بیند که از نظر ظاهری هیچ تغییری نکرده ام.من متوجه این نمی شوم.بقیه هم که مرا می بینند، می گویند که زیاد تغییر نکرده ام.جزو آن استثناهایی بوده ام که این تفاوت از کودکی به بزرگی زیاد مشهود نبوده است.

فکر می کنم که فیلم «فراری»، تنها فیلمی است که نقش اول آن را بازی کردی.

شاید به خاطر فیلمنامه این فیلم است و این نقش خیلی باز بود.سایر نقش هایی که کار کرده ام، همیشه یا نقش مکمل بوده یا نقش سه و چهار.مثل «زندگی مشترک آقای محمود و بانو»، کلا در این کار، پنج بازیگر حضور داشتند.برای من این کار ملاک نبود.حتی زمانی که فیلمنامه را به من دادند که مطالعه کنم، به من گفته شد که بین دو نقش هستم.من آن نقشی را انتخاب کردم که کمتر حضور داشت، ولی تاثیر بیشتری داشت.در واقع نقش اصلی را انتخاب نکردم، به خاطر اینکه می دانستم که تاثیر این نقش بیشتر خواهد بود.نظر من همیشه این طور بوده که نقش های زیاد برایم ملاک نبوده اند.نقش های دیگری که تاثیرگذار تر بود، برای من خیلی جالب تر بوده اند.دوست داشتم نقش هایی که چالش بیشتری داشتند، بیشتر کار کنم.

تصمیمی برای ادامه این حرفه به صورت آکادمیک ندارید؟

قصد بی احترامی به کسانی که در این حوزه تحصیل کرده اند، ندارم ولی این چند سالی را که گذرانده ام، برای من خیلی آکادمیک تر است.استادان و افراد حرفه ای سینمایی که با آنها کار کرده ام، برای من خیلی آکادمیک تر بوده اند تا اینکه بخواهم در دانشگاه دروسی را در این حوزه بگذرانم.فکر نمی کنم حالا این کار را انجام دهم به خاطر همین، رشته دیگری را انتخاب کردم و زمان به من اجازه نمی دهد که بخواهم در دانشگاه این رشته را دنبال کنند.شاید رشته ای که الان می خوانم را تمام کردم و کمی زمان گذشت به آن فکر کنم.

برای فیلم فراری چگونه انتخاب شدی؟

برای این کار به دفتر آقای داوود نژاد رفتم.ابتدا از من سوال کردند که اهل کجا هستم و با چه لهجه ای صحبت می کنم.به ایشان گفتم که شیرازی هستم، اما شمالی را به صورت حرفه ای صحبت می کنم.چون در سریال آقای حسن پور به لهجه شمالی کار کرده بودم، از من خواستند که شمالی صحبت کنم.صحبت کردم، ولی به من نگفتند که نقش من قرار است با لهجه شمالی باشد.بعد هم گفتند که با من تماس خواهند گرفت.گفتند بهتر از من برای این نقش پیدا نمی کنند و دوست دارند که با من کار کنند.در این مدت می شنیدم که به آموزشگاه های مختلف بازیگری رفته اند و فراخوان داده بودند.خیلی استرس داشتم.با اینکه به من گفته بودند که خوب هستم، ولی می دیدم که خیلی ها برای این کار تلاش می کنند.نگران بودم از اینکه دیگری را برای این نقش پیدا کنند و من این نقش را از دست بدهم.بعد از دو هفته با من تماس گرفتند که به دفترشان بروم و قضیه جدی تر شد.

بازی کردن، روبه روی تنابنده چطور بود؟

آقای تنابنده خیلی خیلی برای این نقش به من کمک کردند.خیلی دوست داشتم که با ایشان کار کنم.برای اینکه این کار برای من خیلی سخت بود.پشت صحنه آن، برای من دانشگاه بود، کارنامه کاری من با آقای داوودنژاد، کارنامه دیگری بود.در کارهای سخت، مهم تر از هر چیز بازیگر مقابل شما است؛ اینکه چگونه بتواند به شما انرژی بدهد.اگر این طور نباشد، آن سختی آنقدر به شما غالب خواهد شد که نمی توانید نقش تان را به درستی اجرا کنید.آقای تنابنده آنقدر انرژی خوبی داشتند که آن شرایط سخت را توانستیم پشت سر بگذاریم.